Hipnoza to stan głębokiego relaksu i odprężenia. Jest to naturalnie występujący stan świadomości, z zawężonym pasmem percepcji zewnętrznej a wyostrzoną uwagą w kierunku procesów wewnętrznych.
Obecnie wiadomo, że hipnoza i stan czuwania płynnie przechodzą w siebie. W stan hipnozy wchodzimy spontanicznie, nawet kilka razy dziennie np. kiedy prowadzimy samochód, czytamy ciekawą książkę, śpiewamy, malujemy, tańczymy, uprawiamy sport itp. Tracimy wtedy tzw. poczucie czasu i na chwilę zapominamy o wszystkim wokół nas. Nasz umysł w stanie hipnozy (nawet tej codziennej, spontanicznej) jest najbardziej podatny na sugestię. Wiedzą o tym dobrze m.in. reklamodawcy, puszczając nam reklamy w środkach transportu publicznego czy w radiu. Podatność na sugestie jest wykorzystywana i kontrolowana także przez grupy polityczne i inne zrzeszenia.
Kto chce uniknąć konfrontacji z tematem hipnozy, musi wiedzieć, że bardziej ulega obcym wpływom, gdyż przekaz i nasza reakcja na niego, zachodzą przeważnie nieświadomie. Historia świata jest historią wywierania wpływu i masowej sugestii. Możesz zyskać dostęp do świadomej hipnozy, do aktywnego samopoznania i zdrowego samospełnienia się. Zdrowy rozwój jednostki jest prawdopodobnie najlepszą, jeśli nie jedyną drogą do globalnego myślenia i działania człowieka.
Podsumowując- stan transu hipnotycznego jest dla większości ludzi zjawiskiem naturalnym, powszechnym i powtarzającym się wielokrotnie w ciągu dnia, lecz najczęściej niezauważonym. W tym czasie umysł świadomy, znacznie ogranicza swoją aktywność, tym samym pobudzając do intensywniejszego działania potężny umysł podświadomy.
Hipnoza jest tak stara, jak ludzkość, a właściwie jest jej pierwszym, pierwotnym stanem świadomości. Po pierwsze dlatego, że obejmuje chronologicznie najstarsze warstwy świadomości, po drugie dlatego, że gdy starsze warstwy mózgu zostają uaktywnione, przejmują one kontrolę nad warstwami młodszymi.
Stosowanie sugestii i hipnozy oraz zainteresowanie tymi zjawiskami odnajdujemy w prehistorii człowieka, odnajdujemy je także w starożytności.
W XVIII/XIX wieku wiedeński filozof, teolog i lekarz Anton Mesmer na nowo odkrył hipnozę dla nauki.
W ostatnich latach nastąpił znaczny postęp w rozumieniu fenomenu hipnozy. Zawdzięczmy ten fakt rozwojowi badań nad mózgiem, a także nowym odkryciom w naukach przyrodniczych i humanistycznych.
James Braid – szkocki neurochirurg żyjący w latach 1795-1860, wykorzystywał hipnozę głównie do znieczulania pacjentów (anestezji). Nie było wtedy farmakologicznych środków znieczulających. To on wprowadził termin „hipnoza”.
Pod koniec XIX wieku francuski psycholog i farmaceuta Emile Coue (1857 – 1926), wprowadził autosugestię do terapii chorych, ponieważ zauważył, że w konflikcie między wolą osiągnięcia celu, a wyobrażeniem celu, to wola zawsze przegrywa.
Za ojca współczesnej hipnoterapii uznawany jest Milton Erickson (1901-1980), amerykański psychiatra. Hipnoza ericksonowska stosowana jest na co dzień przez biznesmenów, polityków i oczywiście terapeutów.
Dzisiejszy stan badań nad hipnozą, ukazuje jej fenomenalne właściwości. Okazuje się, że w hipnozie możliwy jest znaczący wpływ na funkcje autonomicznego układu nerwowego.
Jak udowodnili w 2004 roku Halama i Bieler, wytwarzanie neuronów można również pobudzić za pomocą hipnozy. Ma to duże znaczenie przy zaburzeniach lękowych.
Ich badania pokazały, że w hipnozie możliwe jest stymulowanie endogennych neuroprzekaźników oraz zwiększenie plastyczności synaps. Objawy lęku zmieniają się pod wpływem hipnozy wręcz na poziomie molekularnym. W hipnozie, w przeciwieństwie do stanu czuwania- mózg wykazuje wzmocnioną aktywność obszaru potylicznego i płata czołowego. Ich prace wskazywały na powiązania między stanem hipnotycznym, a zdolnością mózgu do regeneracji i tworzenia nowych komórek nerwowych. Wyniki te otworzyły nowe perspektywy w rozumieniu, jak hipnoza może wpływać na zdrowie psychiczne i neurologiczne.
Współczesne badania nad wpływem hipnozy na neurogenezę, czyli proces wytwarzania nowych neuronów, są wciąż w fazie rozwoju. Wiadomo już, że hipnoza wpływa na neuroplastyczność, zdolność mózgu do adaptacji i zmiany w odpowiedzi na doświadczenia. Procesy hipnotyczne mogą wspierać uczenie się i pamięć, co jest ściśle związane z neurogenezą. W kontekście rehabilitacji neurologicznej, hipnoza może być metodą wspomagającą procesy regeneracji po urazach mózgowych.
David Spiegel- amerykański psychiatra i profesor Uniwersytetu Stanforda w Kalifornii, jest jednym z czołowych badaczy w dziedzinie hipnozy i jej zastosowań terapeutycznych. Jego badania koncentrują się na wpływie hipnozy na poprawę jakości życia pacjentów z chorobami przewlekłymi, oraz na redukcję bólu i stresu. Doktor Spiegel jest autorytetem w dziedzinie klinicznej użyteczności hipnozy w neurologii.
Wiele badań wskazuje na to, że hipnoza może zmniejszać poziom kortyzolu, co z kolei może sprzyjać neurogenezie. Przykładem może być badanie opublikowane w „International Journal of Clinical and Experimental Hypnosis”, które badało wpływ hipnozy na redukcję stresu i jego wpływ na zdrowie psychiczne.
Badania wykorzystujące neuroobrazowanie, takie jak fMRI (funkcjonalny rezonans magnetyczny mózgu), pokazują zmiany w aktywności mózgu podczas hipnozy i dostarczają dowodów na to, jak hipnoza wpływa na procesy poznawcze i emocjonalne. Przykładem jest badanie opublikowane w „Journal of Cognitive Neuroscience”, które analizowało aktywność mózgu podczas hipnozy.
Istotą stosowania hipnozy jest całościowy rozwój człowieka.
Zanim umówisz się na pierwszą sesję, skorzystaj z bezpłatnej konsultacji.
Chcę darmową konsultację